برای توضیحات بیشتر به صفحه آرشیف/بایگانی بروید.
ساده‌زیستی به عنوان یک انتخاب
«زیاد کار می‌کردم، زیاد مصرف می‌کردم، کمتر می‌خوابیدم. من بخشی قابل توجه زندگی جوانی‌ام را توام با اضظراب، خستگی و بیماری سپری کردم.»
کاروِر زنی است از یوتا، گپی بالا منصوب به اوست. با وضعیتی که تعریف کرده، ظاهراً زمان او متشکل از دو بخش بوده: ۱. کار برای پول جمع کردنِ بیشتر؛ و ۲. مصرف پول برای خریدن کالای بیشتر. او می‌نویسد که زندگی او مملو از بسیار چیزهای بوده که عملاً از آنها استفاده نمی‌کرده.
وی تصمیم به انتخاب ساده‌زیستی می‌گیرد، در اقدام جسورانه‌یی بسیاری از داشته‌هایش را می‌فروشد، و تعدادی را هم می‌اندازد دور. او حالا بدین باور رسیده که هرگز احساسِ به این خوبی نداشته.
کارور عضو یک گروه بزرگتری از سراسر جهان به نام «مینیمالیستس» است. مینیمالست‌ها در تلاش است تا به شکل ساده زندگی کنند. آنها به این باور است که اشیای زیاد منجر به این می‌شود تا از مسیر اصلی و مهم زندگی به بی‌راهه برویم. به جای داشتن چیزهای زیاد، آنها بیشتر منابع‌شان را روی خلق تجربیات خوب و ارتباطات ارزشمند سرمایه‌گذاری می‌کنند.
مینیمالیسم ایده‌یی است که بیان می‌دارد، مردم با داشتن چیزهای کمتر زندگی شادتری خواهند داشت. اما این به معنای دور انداختن همه‌چیز نمی‌باشد؛ ساده‌زیستی مسابقه‌یی نیست که در آن تلاش کنیم که چطور می‌توانیم با کمترین امکانات زندگی کنیم.
تصاحب و داشتن چیزها (امکانات زندگی) ناپسند نیست. مشکل امروز ما اینست که ما به اشیا معنای بیشتر از آنچه که سزاوارش‌اند می‌دهیم. اغلب اوقات سلامت خویش را فراموش می‌کنیم، ارتباطات و خویشاوندی خود را نیز، لذت یادگیری را هم از دست می‌دهیم.
مینیمالیسم برای افراد مختلف مفهوم‌های متفاوتی دارد. با آنهم، در حالت کلی می‌توان به چند نکته اشاره کرد: ۱. چیزهای را تصاحب شوید که دوست‌شان دارید (ناپسندها را دور اندازید)؛ ۲. قید اشیایی را بزنید که مهم نیستند و برای‌تان خوشی نمیاورند (خوب‌ها را انتخاب کنید)؛ و ۳. در دنیایی واقعی زندگی کنید (مصرف منابع روی خلق تجریبات خوب و تقویت ارتباطات).
وقتی که ما ساده‌زیستی را انتخاب می‌کنیم، فضای بیشتری برای انسان‌ها داریم، وقتی کافی برای داشتن ارتباطات خوب؛ کمتر تلویزیون می‌بینیم، از اینترنت به شیوه سنجیده استفاده می‌کنیم، ما می‌توانیم آنچه را که در اطراف‌ما هست خوب‌تر ببینیم و لذت ببریم.
مینیمالیسم برای اطفال/کودکان نیز مفید است. آنها یاد می‌گیرند چگونه با اندک امکاناتی دست‌داشته‌ی‌شان مشکل خود را حل کنند. آنها متوجه می‌شوند برای فایق آمدن بر چالش‌ها چگونه با اطفال بزرگتر از خودشان و بزرگ‌سالان ارتباط برقرار کنند. تحقیقات نشان می‌دهد که کودکانی با داشتن ارتباطات قوی آینده‌ی روشن‌تری نسبت به دیگران خواهند داشت.
برای کسب معلومات بیشتر می‌توانید از وبسایت theminimalists.com دیدن کنید.
«زیاد کار می‌کردم، زیاد مصرف می‌کردم، کمتر می‌خوابیدم. من بخشی قابل توجه زندگی جوانی‌ام را توام با اضظراب، خستگی و بیماری سپری کردم.»
کاروِر زنی است از یوتا، گپی بالا منصوب به اوست. با وضعیتی که تعریف کرده، ظاهراً زمان او متشکل از دو بخش بوده: ۱. کار برای پول جمع کردنِ بیشتر؛ و ۲. مصرف پول برای خریدن کالای بیشتر. او می‌نویسد که زندگی او مملو از بسیار چیزهای بوده که عملاً از آنها استفاده نمی‌کرده.
وی تصمیم به انتخاب ساده‌زیستی می‌گیرد، در اقدام جسورانه‌یی بسیاری از داشته‌هایش را می‌فروشد، و تعدادی را هم می‌اندازد دور. او حالا بدین باور رسیده که هرگز احساسِ به این خوبی نداشته.
کارور عضو یک گروه بزرگتری از سراسر جهان به نام «مینیمالیستس» است. مینیمالست‌ها در تلاش است تا به شکل ساده زندگی کنند. آنها به این باور است که اشیای زیاد منجر به این می‌شود تا از مسیر اصلی و مهم زندگی به بی‌راهه برویم. به جای داشتن چیزهای زیاد، آنها بیشتر منابع‌شان را روی خلق تجربیات خوب و ارتباطات ارزشمند سرمایه‌گذاری می‌کنند.
مینیمالیسم ایده‌یی است که بیان می‌دارد، مردم با داشتن چیزهای کمتر زندگی شادتری خواهند داشت. اما این به معنای دور انداختن همه‌چیز نمی‌باشد؛ ساده‌زیستی مسابقه‌یی نیست که در آن تلاش کنیم که چطور می‌توانیم با کمترین امکانات زندگی کنیم.
تصاحب و داشتن چیزها (امکانات زندگی) ناپسند نیست. مشکل امروز ما اینست که ما به اشیا معنای بیشتر از آنچه که سزاوارش‌اند می‌دهیم. اغلب اوقات سلامت خویش را فراموش می‌کنیم، ارتباطات و خویشاوندی خود را نیز، لذت یادگیری را هم از دست می‌دهیم.
مینیمالیسم برای افراد مختلف مفهوم‌های متفاوتی دارد. با آنهم، در حالت کلی می‌توان به چند نکته اشاره کرد: ۱. چیزهای را تصاحب شوید که دوست‌شان دارید (ناپسندها را دور اندازید)؛ ۲. قید اشیایی را بزنید که مهم نیستند و برای‌تان خوشی نمیاورند (خوب‌ها را انتخاب کنید)؛ و ۳. در دنیایی واقعی زندگی کنید (مصرف منابع روی خلق تجریبات خوب و تقویت ارتباطات).
وقتی که ما ساده‌زیستی را انتخاب می‌کنیم، فضای بیشتری برای انسان‌ها داریم، وقتی کافی برای داشتن ارتباطات خوب؛ کمتر تلویزیون می‌بینیم، از اینترنت به شیوه سنجیده استفاده می‌کنیم، ما می‌توانیم آنچه را که در اطراف‌ما هست خوب‌تر ببینیم و لذت ببریم.
مینیمالیسم برای اطفال/کودکان نیز مفید است. آنها یاد می‌گیرند چگونه با اندک امکاناتی دست‌داشته‌ی‌شان مشکل خود را حل کنند. آنها متوجه می‌شوند برای فایق آمدن بر چالش‌ها چگونه با اطفال بزرگتر از خودشان و بزرگ‌سالان ارتباط برقرار کنند. تحقیقات نشان می‌دهد که کودکانی با داشتن ارتباطات قوی آینده‌ی روشن‌تری نسبت به دیگران خواهند داشت.
برای کسب معلومات بیشتر می‌توانید از وبسایت theminimalists.com دیدن کنید.